Mieszkanie Shane'a i Jace'a

Szalub?
Popatrzył na niego ze zdezorientowaniem, próbując zrozumieć, co miał na myśli jego chłopak. Nieznajomość słowa wzbudziła w nim zastanowienie, ale wraz z opowieścią, powoli zaczęło mu się nieco świtać w głowie. Jednakże to powolne zrozumienie sprawiło, że jego wzrok zmienił się na niepewny. Dopiero gdy poczuł jego dotyk na swojej twarzy, uśmiechnął się łagodnie, przymykając powieki.
- Ślub - poprawił go cicho, zamykając już całkowicie oczy. - Ceremonia podczas której dwójka zakochanych w sobie przyrzeka sobie przed świadkami i mistrzem ceremonii dozgonną miłość i wierność aż do śmierci - jego słowa brzmiały niczym recytowanie, gdy zaraz potem złote ślepia ponownie wbijały się w twarz Woloxa. - Nie rozumiem do końca o co chodzi ci z magią, ale - pewnie chodziło o różnice gatunkowe. - Można to przypisać do wiecznej obietnicy. Nie jest to częste, ale wiele ludzi uważa tą ceremonię za piękną. Może brzmi to dziwnie, że słowa mają stanowić związanie, ale podobno to jedna z rzeczy, która przetrwała pomimo Apokalipsy - przechyli głowę na bok, myśląc nad tym. - Przyznaję, że jak teraz tak myślę, to nie wszystko pamiętam, skąd wzięło się to i jak wyglądało to w przeszłości, ale w obecnych czasach zachowało się w tej formie. Nawiasem mówiąc, głównie w Lynne. Nie wiem do końca jak wygląda to na pustyniach, ale Isenvee nie sprawia wrażenia, by chciano brać ślub z miłości - westchnął głęboko. - Przynajmniej nie to spotkało moją babkę, która oddała swoje serce komuś, kogo podobno jej rodzina nie chciała.
Wzruszył ramionami jako podsumowanie swoich słów, po czym położył swoje dłonie na jego karku.
-  Na pewno chcesz tego? Czy po prostu zaintrygowało cię nieznane słowo? - spytał się z widocznym rozbawieniem. -  Czy ludzkie zwyczaje będą ci się podobać na tyle, byś chciał ich spróbować? - czy jemu samemu to przeszkadzało?  Niespecjalnie. Mimo iż parą byli od kilku miesięcy, ich relacja rozwijała się od lat. Jednakże problem tkwił w czymś innym. Byli niemalże nieśmiertelni. Wiązanie się w tak młodym wieku mogło się odbić na nich negatywnie w przyszłości, jeśli któreś z nich straci moc uczuć żywionych do drugiej osoby. - Już ci mówiłem to na początku proponowania związku, ale powtórzę się. Decydując się na wiązanie ze mną oznacza to, że nie będziesz mieć potomstwa. Tak trochę mocno nie mam możliwości do tego - zaśmiał się cicho. - I niezbyt jestem fanem dzieci. Więc wiele rzeczy działa przeciw temu.
To nie była łatwa decyzja dla niego. Chociaż musiał przyznać, że patrząc na to, z jaką troską do niego podchodził rudowłosy, nie miał nic do zarzucenia. Prezentował się na niemalże idealnego partnera. Nawet jeśli często bywał złośliwy i prowokacyjny. Ale jak mógł nie rozpływać się, gdy widział jego rozczulający uśmiech?
- Myślę, że przeceniasz mnie - burknął lekko zmieszany, gdy poczuł jego palce na swoim ciele.
Przewrócił za to oczami, gdy usłyszał o zwierzęciu.
- Przez pustynię cię nie zaniosę - odciął się. - I już mogłeś nie dodawać "transportującą". Jeszcze pomyślę, że za słabo ukazuję się w sprawach sam na sam, na naszym miękkim posłaniu - które teraz prezentowało się jak półtora nieszczęścia. Szykowało się na kolejne pranie, o ile nie wymiana pościeli.
- Z zabawianiem się. Twój ogon ma teraz zabawny wygląd - widok jego prowokacyjnej miny wystarczył by bez skrupułów, przy myciu go, zahaczał o bardziej wrażliwe miejsca, dopieszczając je dokładniej za pomocą środków do kąpieli.
- Um... Myślę, że argument wanny nie uznają - zaśmiał się krótko. - Ale większe mieszkanie... skoro i tak wychodzimy za pewien czas, to możemy wstąpić do odpowiednich miejsc, by złożyć prośbę o nowe lokum. Skoro żyjemy razem, a to jest jednoosobowe mieszkanie... - może powinien już dawno to zrobić, ale wybywanie na wyprawy sprawiało, że aż tak nie przywiązywał do tego uwagi. Za to zaczął się śmiać, gdy ten otrzepał się na boki - jak zwierzę - ochlapując go przy tym.
- Co? Ni - urwał w połowie. A gdyby tak... - Możesz mnie wykąpać, skoro tak - widział jego wzrok i wiedział, że wyrzucenie go z łazienki będzie niezwykle trudne. A fakt, że byłby obserwowany przy prysznicu nadal wzbudzał w nim dziwne uczucie niepokoju i naruszenia pewnej sfery prywatności. Co sam mentalnie zaczął uważać za głupie i wpojone zasady. W końcu Jonathan już dobrze widział to, co miał wiedzieć. - Oddaję się w twoje ręce - uśmiechnął się niewinnie, będąc gotów rzeczywiście zająć miejsce w wannie, by mógł się nim zaopiekować.

Kassir niemalże czuł, jak wbija się w niego strzałka z napisem "beznadziejny nauczyciel i tłumacz". Mimo to, głównie uśmiechał się do Woloxa, by zaraz potem wzruszyć bezradnie ramionami.
- Wiem o tym. Ale to kwestia tradycji wywodzącej się z przed setek lat, gdzie ludzie umierali z przyczyn naturalnych. Nie ja studiuję historię, by móc ci lepiej tłumaczyć, ale może coś znajdę po książkach, czy jest wyjaśnione. Obietnica, umowa, związanie, uświadomienie innych, że te dwie osoby są razem. Jakkolwiek to brzmi bezsensownie, gdy się myśli i słucha o tym, tak dla ludzi jednak jest to istotne. Uznali, że ten akt jest jednym z najważniejszych w życiu, nadając mu nadrzędne znaczenie. I... sądząc po pytaniach, wychodzi na to, że u was było inaczej. Nakładacie ograniczenia na siebie, gdy decydujecie się na związanie? - przełożył rękę na jego tył głowy, by zaraz potem delikatnie pogłaskać go. - Ale w odpowiedzi na twoje pytania - nie. Nic z tych rzeczy. Przynajmniej nie jest to z tym, co znam z otoczenia, czy od swojej rodziny - praktyki Woloxów wydawały się być mu intrygujące. Momentalnie w jego oczach pojawił się ciekawski błysk, gdy chciał zdecydowanie poznać wszystkie szczegóły tego. Tu i teraz. - Odnoszę wrażenie, że stosujecie oznaczenie, by móc mieć wiedzę na temat zdrady, lokalizacji? - w dodatku zahaczało to o magię. Nie mógł nie powstrzymać siebie od wypytywania go, by poznać więcej informacji. Nawet jeśli nie mógł nigdzie indziej opublikować poznanych informacji, pragnął to poznać dla samego siebie. Potrzebował zaspokoić pragnienie pogłębienia własnej wiedzy.
Zadane pytanie było... trudne. I to bardzo. Nie dziwił go jego podejrzliwy wzrok. Sam mu mówił takie rzeczy - co odbierał półżartem, pół serio - ale podchodząc do tego poważnie, byłaby to prawdopodobnie najważniejsza decyzja życia. Zdecydowanie się na splecenie losów z nim na zawsze, na dobre i złe. Tak, że w przyszłości żadnego z nich nie byłoby już miejsca na inną miłość.
- W sumie... czemu nie...? - powiedział, nie ukrywając, że to bardziej zastanawianie się na głos. - Nie życzę nikomu z nas śmierci, ale jakoś nie wyobrażam sobie, bym miał nagle zrezygnować z ciebie. Przyznaję, że czasem zastanawiałem się nad tym po twoich słowach. Mimo wszystko, sam zdecydowałem się być z tobą i wyznałem ci miłość - wyszeptał zaraz potem. - A co z tobą? Jesteś poważny ze swoimi słowami i chcesz być ze mną aż tak długo? - spytał się, odbijając temat w jego stronę. Jak mógłby olać i zrezygnować z kogoś, kto dbał tak bardzo o niego, jak ten oto rudowłosy? - Chociaż nadal nie wiem, czemu mnie wybrałeś. Przyznaję, że na początku myślałem, że uczepiłeś się mnie, bo chciałeś poznać sposób na zabicie mnie - wymamrotał, lekko skrępowany przez własne słowa. Na tyle, by postukał się palcem o policzek, delikatnie rumieniąc się. To były trudne tematy podjęte, niezależnie od upływu czasu.
- Huh? Nie mówiłeś - to była niecodzienna wiadomość. - Co jest przyczyną? - zamrugał oczami, po czym przewrócił nimi, wyraźnie prychając z rozbawienia. - Fakt, jeszcze byśmy je wypaczyli z takim zachowaniem - chociaż zamarł na moment, słysząc jego słowa odnośnie zabicia. W odpowiedzi dźgnął go palcem. - Hola. Żaden dzieciak nie miałby z tobą szans. I w sumie, serio byłbyś zazdrosny o dziecko? To nie ja powinienem się martwić, gdybyś zechciał mu poświęcić swój czas? Mógłby być w połowie podobny do mnie.
Westchnął głęboko, nie umiejąc do końca dowierzać, że serio zabiłby dziecko z takiego powodu. Zwłaszcza, że jego ogon zdradzał całkowicie jego emocje.
- Trochę zejdzie, nim będę na tyle wprawiony i śmiały - kaszlnął w dłoń, wyraźnie skrępowany sugestią. Odwrócił głowę na bok. - Czy... Czy to jedna z twoich fantazji? - spytał się, spoglądając na niego kątem oka, by zaraz potem wyraźniej się zaczerwienić. - Głupek.
I co on z nim miał ten cały czas?
- Wannę raczej sami musimy kupić, ale postaram się z lokum nowym - zachichotał.
Tak też nadeszła jego kolej na kąpiel, gdzie grzecznie zamienił się z nim miejscami, by oddać się w rozkosz dawaną przez wodę.

Najwyraźniej tutaj występowały już różnice kulturalne, co było widać po reakcji Shane'a, który zmarszczył brwi, wyraźnie nie rozumiejąc toku myślenia Jonathana. Dla niego nadal brzmiało to na jedno i to samo, ale był prawie pewny, że nie mógł zrozumieć go z jednego powodu - nie wiedział, jak wyglądało to w ich rasie. Słowa partnera sugerowały istnienie czegoś, w co go nie wtajemniczał obecnie, mówiąc jedynie znanymi sobie frazami, powiązanymi z tym, że kłóciły się one z rzeczami znanymi Kassirowi. Zrozumiał głównie z tego, że jego obecna teoria miała rację bytu, ale nie powstrzymało go od niezadowolonej miny, gdy zrozumiał, że wiele więcej się nie dowie. Na temat zdrad nie wypowiedział się, klepiąc go jedynie wtedy po głowie, jakby mówił "tak, tak, masz całkowitą rację" i traktując go pobłażliwie. No bo i tak nie zamierzał go zdradzać, skoro byli razem. Więc czym się przejmować?
Tak, że nawet nie myślał o mroczniejszych znaczeniach jego słów.
- Prawie jak kompas - żachnął, nie przestając go jednak drapać. - I oczywiście, że jestem - był nawet z tego dumny jako Odkrywca. - Odkrywanie ciebie to jedna z moich ulubionych czynności - wymruczał. - Za to ty jesteś tajemniczy - odciął się szybko, popadając w bardziej pochmurny nastrój. - Rozpoczynasz ciekawe tematy i nie próbujesz kontynuować. Gdyby to było tylko raz... - westchnął, czując, że zamykał się częściowo na niego. Może to problem tego, że nie jesteśmy długo parą? Długo też nie mówił, że jest jednym z przedstawicieli gatunku, który występuje w bajkach dla dzieci. Zachichotał zaraz potem na wspomnienie jego miny, gdy mu odpowiedział w formie rzucenia książeczki na temat swojej wiedzy o Woloxach. To był jeden z bezcennych widoków.
Gdy poczuł jego palec w ustach, zmrużył nieznacznie oczy i nadzwyczajnie na świecie zacisnął lekko zęby, gryząc go specjalnie. Zaraz jednak zmiękł i rozluźnił, czując jego język na swoim. Irytacja i rozczarowanie spowodowane brakiem zaspokojenia ciekawości rozpuszczały się wraz z kontaktem fizycznym. Nie mógł mu odpuścić od tak tego wszystkiego, ale nic nie stało na przeszkodzie, by móc poczuć się lepiej przez bliskość jego osoby.
- Mhm... Czy to deklaracja miłości? - nawet nie zdziwiło go brak zawahania u niego. - Może jednak pomyśleć warto o tym ślub- nie, czekaj. Mówiłeś, że nie podoba ci się - westchnął. - Zostawmy to jak jest. Raczej i tak nie ma co się spieszyć?
Uśmiechnął się, czując miękkie ucho, które ocierało się o jego ciało.
- Przeznaczenie? - wahanie w jego głosie zostało dość wyraźnie zauważone. - Co to jest niby? - i tyle z jego wiary w takie zjawisko. - Już obietnice ślubne są bardziej rzeczywiste - postukał palcem o brodę. - Wybacz, wybacz. Ale ciężko mi uwierzyć w przeznaczenie, patrząc na nasze spotkanie, gdzie prawie się pozabijaliśmy - kompletnie nie rozumiał tego, ale starał się to maskować za lekkim uśmiechem. Można powiedzieć, że obecnie nie wierzył w istnienie takiego zjawiska. Jak to odczuwał? Jaki to miało byt działania? Czym się to charakteryzowało i czemu sam Kassir nie mógł to odbierać? Tak wiele pytań, a odpowiedzi...
Nieważne.
- Wybacz, poruszyłem niedobry temat - westchnął, widząc, jak jego lico pociemniało. - Może uda się to odkręcić kiedyś. Nawet jeśli to nie jest nam potrzebne, to może komuś... - potrząsnął głową. - To jest takie głupie. Teoretycznie mogli być moimi przodkami, ale zarazem czuję odrzucenie, gdy pomyślę o takim zachowaniu. Nie umiem ani zrozumieć, ani zaakceptować takiego postępowania.
Udał mu, dlatego też podzielił się z nim tym tokiem myślenia. Był gotów na ewentualne wyśmianie, które zamierzał podsumować krzywym uśmiechem.
Za to zaśmiał się, widząc i słysząc jego reakcję ogona. Już dawno nie widział go aż tak zachwyconego jego własnymi słowami.
- Głupek - jeszcze bardziej zmieszał się, gdy go skomplementował, już nie mając nawet w głowie komentowanie kupna nowej wanny. Zostało spokojne wykąpanie się...

- Dziwne to. Na jakiej zasadzie to działa? Tworzy jakąś niewidzialną więź powodującą, że stajcie się po części jedną osobą? - pokręcił głową. - I nie jesteś pewny, jak działa to na ludzi nawet? - pstryknął go w policzek, śmiejąc się cicho. - Równie dobrze może nie działać. Albo zaszkodzić bardziej - on nie posiadał żadnej wiedzy na ten temat, więc mógł dowolnie spekulować na ten temat nieznanej sobie tajemnicy.
Przytaknął cicho.
- No dobrze. Postaram się nie dopytywać już - niełatwe życzenie do spełnienia, ale postanowił się postarać. Póki co. Tak, by najpierw skupić się na pierwotnym celu przybycia do łazienki.
- Um... Nie wiem, ale brzmi to dla mnie, jakbyś przymuszał się do tego - przyznał finalnie. - Mi to zasadniczo jest obojętne, bo ślub traktuję bardziej jako ukazanie światu tej deklaracji. Ale zarazem nie zmienia to mojego własnego zdania nagle.
Przewrócił w odpowiedzi na temat przeznaczenia. Uznawał to jedynie za łud szczęścia, że miał moc, która szybko pozbywała się ran, by mógł przetrwać najgorsze obrażenia. Gdyby nie to, nie miałby nawet szans na wyjaśnienie, że był niewinny. I gdzie w tym wszystkim było przeznaczenie?
Czy był inny? Wątpił. Po prostu kierował się swoją oceną, nieskażoną przez historię i fakty związane z walkami na początków lat po apokalipsie. Nadzwyczajnie na świecie.